EBÛ AVÂNE el-VÂSITÎ

92 (710-11) yılında doğdu. Aslen Cürcânlıdır. Ailesi Cürcân’ın fethi sırasında (22/642-43) esir edildiğinden Ebû Avâne köle olarak dünyaya geldi. Efendisi Yezîd b. Atâ el-Yeşkürî kumaş ticaretiyle uğraştığı için onun dükkânında tezgâhtarlık yaptı. Zayıf bir muhaddis olan Yezîd b. Atâ, Ebû Avâne’nin hadise ilgi duyduğunu görüp kendisine izin vermesi üzerine hadis tahsiline başladı. Hasan-ı Basrî ve İbn Sîrîn’i görmekle beraber onlara talebe olamadı. Katâde b. Diâme, Amr b. Dînâr, Mansûr b. Mu‘temir, Âsım el-Ahvel ve A‘meş gibi muhaddislerden hadis rivayet ederek devrin ileri gelen muhaddisleri arasında yer aldı. Kendisinden Abdullah b. Mübârek, Ebû Dâvûd et-Tayâlisî, Abdurrahman b. Mehdî, Affân b. Müslim ve Saîd b. Mansûr gibi tanınmış muhaddisler rivayette bulundular. Daha yaşlı olmasına rağmen Hişâm ed-Destüvâî de (ö. 153/770) ondan hadis rivayet etti. İlk zamanlar Vâsıt’ta yaşayan Ebû Avâne, herhalde hürriyetine kavuştuktan sonra Basra’ya giderek oraya yerleşti.

Ebû Avâne’nin kölelikten âzat edilmesi ilgi çekici bir şekilde olmuştur. Efendisinin dükkânında bulunduğu bir sırada içeri giren bir fakir Ebû Avâne’den 2 dirhem istedi. Parayı aldıktan sonra da kendisine bir iyilik edeceğini söyleyerek çıkıp gitti. Ardından şehrin ileri gelenlerini dolaşarak Yezîd b. Atâ’nın kutlanacak bir iş yaptığını, âlim kölesi Ebû Avâne’yi âzat ettiğini söyledi. Bu davranışı sebebiyle kendisini tebriğe gelenlere haberin asılsız olduğunu söyleyemeyen Yezîd b. Atâ kölesini âzat etmek zorunda kaldı. İbn Hibbân ise bu olayın bir hac mevsiminde Müzdelife dönüşü meydana geldiğini, Yezîd b. Atâ’dan istediği yardımı göremeyen fakir bir hemşerisinin ondan bu şekilde intikam aldığını kaydetmektedir.

Yahyâ b. Maîn, Ebû Avâne’nin okumayı bilmekle beraber yazı yazamadığını, rivayet ettiği hadisleri başkalarına yazdırıp ezberlediğini söylemektedir. Şu‘be b. Haccâc, Affân b. Müslim ve Ahmed b. Hanbel’in belirttiklerine göre Ebû Avâne elindeki kitaplardan rivayet ettiğinde son derecede güvenilir olmakla beraber ezberinden rivayet ettiği zaman yanılırdı. Yahyâ b. Saîd el-Kattân, onun yazılı rivayetlerinin Şu‘be b. Haccâc’ın ezbere rivayetlerinden daha sağlam olduğunu belirtmiştir. Kendisinden faydalanılmasını tavsiye eden Şu‘be b. Haccâc, Ebû Hüreyre’den naklettiği hadislerin güvenilir olduğunu söylerdi. Hakkındaki değerlendirmeler onun güvenilir bir muhaddis olduğunu ortaya koymaktadır. Rivayetleri Kütüb-i Sitte’de yer almaktadır.

Ebû Avâne Rebîülevvel 176’da (Temmuz 792) Basra’da vefat etti. Aynı yılın rebîülâhirinde (ağustos) bir cumartesi günü vefat ettiği de rivayet edilmektedir.

BİBLİYOGRAFYA

İbn Sa‘d, eṭ-Ṭabaḳāt, VII, 287-288.

Yahyâ b. Maîn, et-Târîḫ, II, 629.

Buhârî, et-Târîḫu’l-kebîr, VIII, 181.

a.mlf., et-Târîḫu’ṣ-ṣaġīr, II, 210, 212.

İclî, es̱-S̱iḳāt, s. 464.

İbn Ebû Hâtim, el-Cerḥ ve’t-taʿdîl, IX, 40-41.

İbn Hibbân, es̱-S̱iḳāt, VII, 562-563.

a.mlf., Meşâhîr, s. 160.

Hatîb, Târîḫu Baġdâd, XIII, 490-495.

Zehebî, Teẕkiretü’l-ḥuffâẓ, I, 236-237.

a.mlf., Aʿlâmü’n-nübelâʾ, VIII, 217-222.

a.mlf., Mîzânü’l-iʿtidâl, IV, 434-435.

İbn Hacer, Tehẕîbü’t-Tehẕîb, XI, 116-120.