ESAHHU’l-KÜTÜB

İslâm âlimlerinin büyük çoğunluğuna göre bu tabirle Ṣaḥîḥ-i Buḫârî kastedilmiştir. Kur’ân-ı Kerîm’den sonra en sahih kitap olarak kabul edilen bu eser, gerek râvilerinin güvenilir ve hadislerinin sahih olması, gerekse tertip ve tasnif bakımından mükemmel bulunması sebebiyle bu vasfa lâyık görülmüştür. Hâkim en-Nîsâbûrî ve Kuzey Afrikalı (Mağribli) bazı âlimlere göre ise esahhu’l-kütüb Ṣaḥîḥ-i Müslim’dir. Ancak bu görüş diğer bazı âlimler tarafından, Müslim’in eserinin tertip ve tasnif bakımından daha mükemmel olduğu şeklinde yorumlanmıştır.

İmam Şâfiî’ye göre, yeryüzünde Allah’ın kitabından sonra en sahih kitap Mâlik b. Enes’in el-Muvaṭṭaʾ adlı eseridir; ancak Şâfiî bunu söylediği zaman Ṣaḥîḥ-i Buḫârî ve Ṣaḥîḥ-i Müslim henüz tasnif edilmemişti. Bu bakımdan İmam Şâfiî’nin bu görüşü esahhu’l-kütüb terimi açısından mutlak olarak geçerli kabul edilmemiştir.

BİBLİYOGRAFYA

İbnü’s-Salâh, ʿUlûmü’l-ḥadîs̱, s. 17-19.

Tâhir el-Cezâirî, Tevcîhü’n-naẓar, Beyrut, ts. (Dârü’l-ma‘rife), s. 85-86.

Tecrid Tercemesi, I, 50, 216-220.

Talat Koçyiğit, Hadis Istılahları, Ankara 1985, s. 47-51.