Çile çekme kabiliyeti kazanan ve süflî arzulardan kurtulmaya elverişli hale gelen nefis anlamında tasavvuf terimi.
Mutasavvıflarca nefis, boğazlanması gereken bir kurban kabul edilir. Kurban koç (kebş), sığır (bakara) ve deveden (bedene) olabilir. Bünyesindeki süflî arzulardan kurtulma mertebesine henüz gelmemiş olan ve riyâzet kabiliyeti bulunmayan nefse “kebş”, bu mertebeye erişen nefse “bakara”, seyrüsülûke girerek, sülûkün menzil ve merhalelerini kateden nefse de “bedene” denir.
BİBLİYOGRAFYA
Tehânevî, Keşşâf, “baḳara” md.
İbnü’l-Arabî, Iṣṭılâḥâtü’ṣ-ṣûfiyye, Kahire 1981, s. 36-38.
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1991 yılında İstanbul’da basılan 4. cildinde, 525 numaralı sayfada yer almıştır.