(ö. 1137/1724)
İstanbulludur. Sülüs-nesih yazılarını Ramazan Efendi’den öğrenerek icâzet aldı. Gubârî hattıyla yazmayı daha çok severdi. Yüz mushaf-ı şerif yazdı. Eserlerinin çoğu Baruthaneli Abdullah tarafından tezhip edilmiştir. Hattat Hâfız Osman’ın ihtiyarlığında, kalemlerini onun arzusuna uygun bir şekilde açar, düzeltirdi. Aynı zamanda, devrinin meşhur mûsikişinası ve padişah mevlidhanlarından olan sanatkârın bu yönü üzerinde mûsiki kaynaklarında yeterli bilgi yoktur. Hayatının son yirmi yılı III. Ahmed zamanında geçmiştir. Hekimoğlu Ali Paşa Camii’nin karşısındaki Abdal Yâkub Tekkesi Şeyhi Üveys Dede Türbesi’nde gömülüdür.
BİBLİYOGRAFYA
Müstakimzâde, Tuhfe, s. 253.
Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, IV/2, s. 564.
Şevket Rado, Türk Hattatları, İstanbul, ts. (Yayın Matbaacılık), s. 102, 112, 131, 145.
R. Ekrem Koçu, “Abdürrahman Efendi”, İst.A, I, 158.
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1988 yılında İstanbul’da basılan 1. cildinde, 160 numaralı sayfada yer almıştır.