Türklerin Şeceresi (Ebu’l Gazi Bahadır Han )

Türklerin Şeceresi Ebu’l Gazi Bahadır Han ÖRGÜN YAYINEVİ
Türkler, tarihin en eski, sürekli kavimlerinden biridir. Dört bin yılı aşkın geçmişleriyle Türkler, Asya, Avrupa ve Afrika topraklarına yayılmış, büyük ve kalabalık bir ulustur. Türklerin tarihin çok eski dönemlerinde Orta Asya topraklarında ortaya çıktıkları bilinmektedir. İlk topraklarının sınırlarını çizebilmenin olanaksızlığına karşın, Türklerin ilk yurtları tarihsel kaynaklara göre Altay dağları yöresidir. Tanrı dağlarıyla Altay dağları arasında yaşayan Türkler “Altay Kavimleri”nden sayılmışlardır.
Türklerin ilk yurtları, doğuda Kingan dağlarından, batıda Hazar Denizi ve İtil ırmağına; kuzeyde Sibirya ovalarından, güneyde Karanlık ve Hindikuş dağlarına kadar uzanan çok geniş topraklar olarak bilinmektedir.
Türk sözcüğünün bir kavmi, bir topluluğu ve devleti belirtmek amacıyla ilk kullanılışı, dağınık, göçebe Türk boylarının Gök-Türk (ya da Kök-Türk) siyasal birliğinin çevresinde toplanmasıyla başlamıştır. Gök-Türk Devleti’nin kurulmasından sonra da Türk sözcüğü Orta Asya topraklarında yaşayan kavimlerin büyük çoğunluğunu belirten bir ad olarak geçmiştir.