| Tez Künye | Durumu | ||
| Davul gazetesinde mizah ve siyaset anlayışı / The humor and politics understanding in the journal of Davul Yazar:NEFİSE YASEMİN ŞENER Danışman: PROF. DR. İBRAHİM ŞİRİN Yer Bilgisi: Kocaeli Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı / Tarih Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:Abdülhamid II = Abdülhamid II ; Davul gazetesi = Davul newspaper ; Gazeteler = Newspapers ; Karikatür = Caricature ; Meşrutiyet II = Constitutional Monarcy II ; Mizah = Humour ; Osmanlı Devleti = Ottoman State ; Siyaset = Politics | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2021 160 s. | ||
| Gülme her daim iktidar için korkutucu bir araç olmuştur. Bu yüzden otoriteye ve iktidara sahip olanlar mizah üretimine kaygıyla yaklaşmıştır. Gülünç olma korkusu, baskıyı beraberinde getirmiştir. Bir kelime ve çizginin gücünü fark eden iktidarlar, söz konusu gücü yasaklayarak engelleme yoluna gitmiştir. Bu baskıcı tavır korkulan mizahi unsurların yok olmasını değil daha da güçlenmesine neden olmuştur. II. Abdülhamid kendi iktidarı süresince mizah ve karikatürlerden endişe duymuştur. İmajını zedelemesinden korktuğu bu ikiliyi Osmanlı topraklarında yasaklamıştır, yurtdışında faaliyet gösteren mizah ve karikatür içerikli yayım organlarını ise satın alma yoluna gitmiştir. İstibdat Devri’nin son bulmasıyla bu yasaklar yıkılmıştır. Özgürlük ortamı içinde pek çok dergi ve gazete çıkarılmıştır. Karikatürler ve mizah yazıları geniş bir ilgi ile karşılanmıştır. O döneme kadar gizli kalması tercih edilen eleştiriler, bu sayfalarda gün yüzüne çıkmıştır. Davul gazetesi İkinci Meşrutiyet’in ilanından sonra oluşan özgürlük ortamında meydana çıkmıştır. Kısa süreli yayın hayatında mizahi yolla eleştirilerini gerçekleştirmiştir. Davul ve Tokmak ile halkı uyandıracak yayınlar yapmayı amaçlamıştır. Tokmağın ucunu gerekirse iktidardakilere gerekirse muhalefettekilere yöneltmiştir. Davul gazetesinde çizginin gücünü kullanan kişiler, kalemlerinden kimsenin kaçamayacağını göstermişlerdir. | |||
| Laughing has always been a frightening tool for political power. For this reason, those who have authority and power have always approached the production of humor with concern. The fear of being ridiculous has led to an increase in repressive policies. Those who noticed the power of a word and line immediately went down the path of banning them. This repressive attitude did not destroy what was feared, but made it stronger. II. Abdulhamid was concerned about humor and cartoons during his rule. Fearing that it would tarnish his image, he banned the duo on Ottoman soil and tried to neutralize them by buying those operating abroad. With the end of the Istibdat period, the pressures decreased. Many magazines and newspapers have been published in the environment of freedom. Cartoons and humorous writings have been met with wide interest. Criticisms, which were carried out in secret until that period, were included in these pages. The Davul newspaper emerged in the environment of freedom, which was formed after the declaration of the second constitutional monarchy in Turkey. In newspaper short periodical life, it made his criticisms in a humorous way. The Newspaper aimed to make publications that would wake the public with drums and mallets. The newspaper sometimes criticized the government and sometimes the opposition. The newspaper has shown that by using the power of the line, no one can escape their pens. | |||