| Tez Künye | Durumu | ||
| Bizans kaynakları ve batılı araştırmacıların gözüyle Malazgirt Savaşı ve Bizans Ordusu / The war of Malazgirt and The Byzantine Army from the perspective of Byzantine sources and works of western researchers Yazar:KAAN ÇETİN Danışman: DOÇ. DR. MURAT KEÇİŞ Yer Bilgisi: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:Askeri taktik = Military tactic ; Askeri yapı = Military structure ; Bizans İmparatorluğu = Byzantine Empire ; Bizanslılar = Byzantines ; Malazgirt Savaşı = Malazgirt War ; Savaş = War ; Selçuklu-Bizans ilişkileri = Seljukids-Byzantine relationships ; Selçuklular = Seljuks | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2020 96 s. | ||
| Bizans İmparatorluğu XI. yüzyılın başında ekonomik, siyasi ve askeri konularda en iyi konumuna ulaşmıştır. II. Basileios (976-1025)’un 1025 yılındaki ölümünün ardından tahta geçen imparatorların başarısız bir yönetim sergilemesi imparatorluğun gerileme dönemi içine girmesine neden olmuştur. Bu durum uzun yıllar devam etmiştir. Bu süreçte imparatorluk ordusunun gövdesini oluşturan thema sisteminde bozulmalar meydana gelmiştir. Böyle bir ortamda X. Konstantinos Dukas (1059-1067)’ın 1067 yılındaki ölümünün ardından 1 Ocak 1068 tarihinde imparatorluk tahtına Romanos Diogenes geçmiştir. Romanos Diogenes tahta çıktığında ilk olarak askeri konulara yönelik çalışmalar yapmıştır. Bu konuda askeri teçhizatları yenilemiş ve askerlerin ödenmemiş ücretlerini vermiştir. Buna karşılık ordunun durumunu düzeltmek için yeni reformlar yapmamıştır. Bu durumun nedeni Romanos Diogenes’in önceliğinin kendini tahttan indirmek isteyen grubun gücünü kırmak istemesidir. Bunun da yolu Anadolu’daki Türk akınlarına engel olmaktır. Bu amaçla Anadolu’da faaliyetlerde bulunan Türkler üzerine 1068 ve 1069 yıllarında kendisinin komuta ettiği orduyla sefere çıkmıştır. Bu harekâtların istenilen başarıları getirmemesi üzerine 1070 yılında Manuel Komnenos’u başına komutan tayin ettiği kuvvetleri Türkler üzerine sevk etmiştir. Bu seferlerden kesin bir sonuç alamayan Romanos Diogenes 1071 yılında daha büyük bir orduyla Türkler üzerine yürümüştür. İmparatorluğun bütün imkânları seferber edilerek hazırlanan bu ordu Malazgirt Ovası’nda Sultan Alparslan’ın komuta ettiği Selçuklu ordusu karşısında umulmadık bir yenilgi almıştır. Bizans ordusunun böyle bir sonuç almasının nedeninin ordunun oluşturulma biçimi ve imparatorun kibri olduğu görülmektedir. Bizans müellifleri bu durumun nedenlerini imparatorun uğramış olduğu ihanetlerle, almış olduğu yanlış istihbaratlarla ve kibirli oluşuyla açıklarlar. Batılı araştırmacıların ise Romanos Diogenes’in taktik konusundaki hatalarıyla ve uğramış olduğu ihanetlerle Bizans ordusunun yenilme sebeplerini ifade etmeye çalıştıkları görülür. | |||
| The Byzantine Empire reached its highest status in economics, political and military matters at the beginning of the 11th century. The unsuccessful rule of the emperors who took the throne after the death of Basileios II (976-1025) in 1025 caused the empire to enter a period of decline. The decline continued for many years. During this period, the thema system that formed the body of the imperial army was disrupted. In such an environment, after the death of X. Konstantinos Dukas (1059-1067) in 1067, Romanos Diogenes ascended the imperial throne on January 1, 1068. When Romanos Diogenes ascended the throne, he first worked on military issues. In this regard, he renewed the military equipment and paid wages to the soldiers. However, he did not make any reforms to improve the army. The reason for this situation is that the priority of Romanos Diogenes was to break the power of the group that wanted to deththrone him. The way to do this was to prevent Turkish raids in Anatolia. For this purpose, he went on a campaign with his army against the Turks who were active in Anatolia in 1068-1069. When the campaign did not bring the desired success, he deployed military force under the command of Manuel Komnenos in 1070 to fight the Turks. Romanos Diogenes, who could not get a definite result from these campaigns, marched against the Turks with a larger army in 1071. This army, prepared by mobilizing all sources of the empire, suffered an unexpected defeat against the Seljuk army commanded by Sultan Alparslan in the Malazgirt Plain. Byzantine sources regarded the betrayal of the emperor, the wrong intelligence he received, and his arrogance as the reasons for this Failure. Western researchers, on the other hand, see the tactical mistakes of Diogenes and the betrayals he suffered as the reasons for the defeat of the Byzantine army. | |||