| Tez Künye | Durumu | ||
| Karamanoğulları Beyliği ve Hristiyan dünyası (Kilikya Ermeni Krallığı, Kıbrıs Latin Krallığı ve Venedik Cumhuriyeti) ile ilişkileri / Karamanids Principality and the relations with Christian world (Cilicia Armenian Kingdom, Cyprus Latin Kingdom and Venetian Republic) Yazar: Hasan Taşkıran Danışman: DOÇ. DR. MUHİTTİN KAPANŞAHİN Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Konu:Tarih = History Dizin:Ermeniler = Armenians ; Hristiyanlar = Christianies ; Hristiyanlar = Christianies ; Karamanoğulları = Karamanoğulları ; Kilikya = Cilicia ; Kıbrıs = Cyprus ; Osmanlılar = Ottomans ; Tarih = History ; Uluslararası ilişkiler = International relations ; Venedik = Venice | Onaylandı Doktora Türkçe 2015 XII+196+7 s. | ||
| Karamanoğulları Beyliği’nin Moğol istilası ile başlayan Anadolu’ya geliş serüvenleri ve burada yurt tutmaları, yaklaşık olarak 2,5 asır bu coğrafyada varlık göstermeleriyle sonuçlanmıştır. Karamanoğulları Türkiye Selçuklu Devletine tabii olarak Sultan I. Alâeddin Keykubad tarafından Anadolu’nun güneyine, bu günkü Ermenek, Mut ve Toros dağ hattının kuzeyine yerleştirilmişlerdi. Nure Sofu ve oğulları ile başlayan Karaman aşiretinin kendisine bağlı Türklerle kendi devletlerini kurma çabaları özellikle Selçuklu-Kilikya Ermeni Krallığı sınırında fetihlerde bulunarak gerçekleştirmeye çalışmışlardır. Böylece Karaman Beyleri kendisine bağlı göçebeleri yerleştirmek ve otlaklar elde etmek için başlangıç itibari ile Kilikya Ermeni Krallığı topraklarına saldırmıştır. Sonraları güçlenen Beylik, Hristiyan devletlerle münasebet halkasını Akdeniz sahillerine inmesi ile genişleterek, Kıbrıs Latin Krallığı, Venedik Cumhuriyeti ve Rodos Şövalyeleri ile hem mücadele hem de dostane ittifaklar ekseninde ilişkiler kurmuştur. Anadolu coğrafyasında Osmanlılar ile vermiş oldukları nüfuz mücadelesi ise Karamanoğullarını bu devlete karşı, Papalık, Sırplar, Macarlar, Bizans ve Venedik gibi Batı Hıristiyan dünyası ile ittifak kurmalarına yol açmıştır. Karamanoğulları Beylerinin özellikle Osmanlıya karşı Hristiyan dünyası ile elçiler vasıtasıyla kurmuş olduğu yoğun diplomasi, Osmanlının Batıya yönelik fetih hareketlerini olumsuz etkilediği gibi hem Beylik içerisinde hem de İslam dünyası nezdinde kendi itibarlarının sarsılmasınada neden olmuştur. Osmanlılar, Karamanoğullarını zayıflatmak adına onlarla akrabalık kurarak hanedanı kendi otoritesi altına almaya çalıştıkları gibi Karaman ülkesine de yoğun taarruzlarda bulunmuşlardı. Ancak Karaman Beyleri her fırsatta Osmanlılara karşı hem Türk dünyasından (Memlûkler, Akkoyunlular) hem de Batı Hristiyan dünyasından yardımlar alarak onlarla beraber hareket etmiştir. Karamanoğullarının bu tutumu, Beyliğe Osmanlılar tarafından son verilene kadar devam etmiştir. | |||
| Karamanids Principality reigned for approximately 2 and half century in Anatolia beginning with the invasion of Mongols and settlement in there. Subjected to Turkey Seljuk Sultanate I. Alâeddin placed the Karamanids in the south of Anatolia, which is today’s north of Ermenek, Mut, and Taurus mountain line. Starting with Nure Sofu and his sons Karaman tribe tried to establish their own state with Turks loyal to Karaman tribe by conquering land especially through Seljuk-Cilicia Armenian Kingdom. Thus Karaman Beys first attacked the lands of Cilicia Armenian Kingdom to place its affiliated nomads and obtain grasslands. Later getting stronger Karamanids Principality expanded its land to Mediterranean Sea. Karamanids Principality both established friendly relations via alliances and had fight with Cyprus Latin Kingdom, Venetian Republic and Knights of Rhodes. Its power struggle with the Ottomans led the Karamanids to form alliances with Western Christian World such as the Vatican, Serbs, Hungarians, Byzantine and Venetian. Intense diplomacy of Karamanids with the Christian World via ambassador especially against the Ottomans affected adversely the Ottoman conquests and also discredit itself within the principality and the Muslim World. In order to weaken the Karamanids the Ottoman tried to get them under its authority by establishing kinship and attacked the Karamanids fiercely. However at every opportunity Karaman Bey formed alliances with the Turkish world (the Mamluks, Akkoyunlus) and the Western Christian world against the Ottoman. This attitude of Karamanids continued until its termination by the Ottomans. | |||