| Tez Künye | Durumu | ||
| Poetry in paint and painting in words: Analogy between Wallace Stevens’s and Joan Miró’s surrealist creativity yielding cosmic imagescape / Boya ile yazılan şiir ve sözcüklerle yapılan resim: Wallace Stevens ve Joan Miró?nun gerçeküstücü yaratıcı süreci ve kozmik imge evreni arasındaki benzerlik Yazar:FAHRETTİN ÖNDER Danışman: DOÇ. DR. UFUK ÖZDAĞ Yer Bilgisi: Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı / Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Bilim Dalı Konu:Amerikan Kültürü ve Edebiyatı = American Culture and Literature ; Güzel Sanatlar = Fine Arts ; Sanat Tarihi = Art History Dizin:Kozmik imge = Cosmic image ; Miro, Joan = Miro, Joan ; Resim eleştirisi = Painting criticism ; Resimler = Pictures ; Ressamlar = Painters ; Sürrealizm = Surrealism ; Wallace, Stevens = Wallace, Stevens ; Şiir = Poem | Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2010 131 s. | ||
| Bu çalışma, tarihsel ?ut pictura poesis?resim neyse şiir de odur? kavramının modern açılımı aracılığıyla ile şiir ve resim arasındaki şiirsel ve sanatsal ilişkilerin, gerçeklik ve imgelem arasındaki ikilemi ve çatışmayı tetiklediğini, Amerikalı şair Wallace Stevens ile İspanyol ressam Joan Miró’nun yirminci yüzyılın ilk yarısındaki dönemde yazınsal ve sanatsal akımlar ve eğilimlerle sıkı ve yakın bir etkileşim içinde olduğunu ele almak ve özellikle, Gerçeküstücü (Sürrealist) akım ve felsefenin her ikisinin yapıtlarında etkileri ve yansımaları olduğunu, bu yansımaların altında ele alınan yapıtlarında her ikisinin de benzer özelliklerde bir kozmik imge evreni ve haznesi oluşturduğunu, bu hazne ile oluşturulan kozmik sözlüğün sözcüklerinin yapıtlarındaki benzer imgelerde benzer bir yaratım süreciyle ortaya serildiğini ifade etme çabası içindedir.Wallace Stevens’ın şiiri ?The Man with the Blue Guitar? (1937) (Mavi Gitarlı Adam) gerçeğin imgeleme, imgelemin gerçeğe dönüşümünün lirik bir öyküsünü yaratırken, Joan Miró’nun ?The Constellations? (1940-41) (Yıldız Kümesi) adlı yapıtı da gerçeklik algılamalarının gerçeküstücü özgür taşkınlıklarının yer aldığı kozmik imgelem evrenini sergilemektedir. Çalışmaya temel oluşturan yapıtlar, doğaçlama ve eğretileme çeşitlemelerinin olanaklılığını sorgulayan birer örnek niteliğindedir. Bu tez, ayrıca şiir ve resim arasındaki benzerliği inceleyip yorumlamak ve Stevens’ın ?Mavi Gitarlı Adam? adlı şiirindeki yinelenen imgeler ile Miró’nun ?Yıldız Kümesi? adlı tablo serisindeki yinelenen kozmik imgeler arasındaki etkileşimsel benzeşmeyi gerçeküstücülük akımının ilkeleri ışığı altında örnekleri ile ele almak amacını gütmektedir.Sonuç olarak, Stevens ile Miró arasında dolaylı bir etkileşimin, hem şiirsel hem sanatsal bakımdan benzer estetik bir ilişkinin kurulabileceği ve anılan yapıtlarında ortaya çıkan kozmik imgelem evreninde benzer imgelerin kullanıldığı da ortaya çıkmıştır. | |||
| This thesis tries to conduct an analogical analysis of the relationship between poetry and painting known as ?ut pictura poesis? as reflected in Wallace Stevens’s ?The Man with the Blue Guitar? (1937) and Joan Miró?s ?The Constellations? (1940-41) in terms of Surrealist movement and philosophy and the influences of art and literature during the second quarter of the twentieth century. In addition, it attempts to expose the interaction that yields a set of similar cosmic images composing cosmic imagescape, which is explored through a similar process of surrealist creativity by focusing specifically on the afore mentioned works.Besides their infatuation with the clash between reality and imagination, what makes Stevens’s and Miró?s creative and imaginative perception similar to each other is that they are both keen on the skillful application of the cosmic imagination that has yielded a colormatic and dynamic cosmic imagescape that serves as a metaphorical decoder on their works. The term, cosmic imagescape, is used to define the words?images?of the vocabulary of their cosmic dictionary compiled with their use of metaphors and tropes either painted or written. They are all a product of a fictitious imagination. Their cosmic imagination as the release of psychic and cosmic energy has served both of the creators of such aestheticism as a vast assortment of space and plane.In conclusion, one can establish a deep interaction and analogy between Wallace Stevens’s poetic vision and Joan Miró?s painting conception in terms of Surrealist poetic and visual imagery with the recurrent images. With a similar creative process, they are both able to compose a cosmic imagery and imagescape by having focused on the productive conflict and clash between reality and imagination through surrealist creativity. | |||