Sekiz zamanlı ve sekiz vuruşlu, dörtlük birimle yazılan bir küçük usuldür. Şematik gösterilişi şöyledir:
Bu usule Rauf Yektâ gibi bazı nazariyatçılar “çifte düyek” adını vermiş, Ezgi ve Karadeniz ise bunu düyekin ikinci mertebesi kabul etmekle beraber on altı zamanlı olarak göstermişlerdir. Aruzun recez, hezec ve remel bahirlerindeki güftelerin bestelenmesinde kullanılmıştır. Bazı Mevlevî âyinlerinin 1. ve 3. selâmlarında, ilâhi, peşrev, beste ve çoğunlukla şarkılarda kullanılmıştır.
BİBLİYOGRAFYA
Ezgi, Türk Musikisi, II, 32, 34-36.
H. Sâdeddin Arel, Türk Mûsıkîsi Nazariyatı Dersleri, İstanbul 1968, s. 37.
Karadeniz, Türk Mûsikîsi, s. 37.
Rauf Yektâ, “La Musique Turque”, EMDC, V, 3036-3037.
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1988 yılında İstanbul’da basılan 1. cildinde, 468 numaralı sayfada yer almıştır.