AHMED EFENDİ, Ebûbekirefendizâde

Tireli Ebûbekir Efendi’nin oğlu ve Şeyhülislâm Mahmud Efendi’nin damadıdır. 1097’de (1686) Tire’de doğdu; medrese tahsilinden sonra hâriç pâyesini (bk. MEDRESE) elde etti. 1729-1744 yılları arasında Galata, Mısır, Mekke ve İstanbul kadılıklarında bulundu. Daha sonra 1751-1758 yılları arasında önce Anadolu kazaskeri, iki defa da Rumeli kazaskeri oldu; 6 Eylül 1761’de Veliyyüddin Efendi’nin yerine şeyhülislâmlığa getirildi. Meşihatta kaldığı süre içerisinde herhangi bir icraat yapamaması ve ihmalkâr davranması yüzünden 29 Nisan 1762’de azledildi. Bundan sonraki hayatını Kanlıca’daki konağında geçirdi. 3 Temmuz 1767’de vefat etti. Kanlıca’da Bahâî Kabristanı’nda babasının yanına defnedildi. Dürüstlüğü ve cömertliğiyle tanınmış olan Ahmed Efendi’nin herhangi bir eseri bilinmemektedir.

BİBLİYOGRAFYA

Devhatü’l-meşâyih, s. 102-103.

Sicill-i Osmânî, I, 261.

İlmiyye Salnâmesi, s. 535-536.

Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, IV/2, s. 491.