AKFEHSÎ

İbnü’l-İmâd olarak da tanınan Akfehsî, 750’den (1349) önce doğdu. Cemâleddin el-İsnevî, Irâkī, Bulkīnî ve İbnü’s-Sâiğ gibi hocalardan okudu. Fıkıhtaki derin bilgisi sayesinde devrindeki Şâfiî fukahasının önde gelenlerinden biri oldu. Reşîdî, Burhâneddin el-Halebî ve İbn Hacer gibi âlimler kendisinden ders aldılar.

Velûd bir müellif olan Akfehsî, başta fıkıh olmak üzere İslâmî ilimlerin değişik dallarında, çoğu yazma olarak günümüze kadar ulaşan otuz kadar kitap ve risâle telif etmiştir. Bunlardan üçü basılmıştır. 1. el-Ḳavlü’t-tâm (temâm) fî aḥkâmi’l-meʾmûm ve’l-imâm (Kahire 1322). 2. Manẓûme fi’l-maʿfüvvât. Fıkha dair olan bu eser Ahmed er-Remlî’nin (ö. 957/1550) Fetḥu’l-cevâd adlı şerhi ve bu şerhe Hüseyin b. Süleyman er-Reşîdî’nin Bulûġu’l-murâd bi-Fetḥi’l-cevâd adıyla yaptığı hâşiye ile birlikte basılmıştır (Kahire 1286, 1298, 1299, 1321). 3. Keşfü’l-esrâr ʿammâ ḫufiye ʿalâ (ʿan fehmi)’l-efkâr. Kelâmla ilgili bazı konuları ihtiva eder (İskenderiye 1315).

Akfehsî’nin yazma halinde olan diğer eserlerinden bazıları da şunlardır: Teshîlü’l-maḳāṣıd li-züvvâri’l-mesâcid; Aḥkâmü’l-evânî ve’ẓ-ẓurûf ve mâ fîhâ mine’l-maẓrûf; el-Ḳavlü’t-temâm fî âdâbi duḫûli’l-ḥamâm; ed-Dürretü’ḍ-ḍavʾiyye fi’l-aḥkâmi’s-sünniyye ve’l-aḥvâli’r-rażiyye fî hicreti ḫayri’l-beriyye; et-Taʿaḳḳubât ʿale’l-Mühimmât; Delâʾilü’l-ḥükkâm ilâ maʿrifeti ġavâmizi’l-aḥkâm, Dîvânü’l-ḥayevân, Şerḥu’l-Bürde, Risâle fi’n-Nîl ve ehrâmihâ.

BİBLİYOGRAFYA

Sehâvî, eḍ-Ḍavʾü’l-lâmiʿ, II, 47-49.

Süyûtî, Ḥüsnü’l-muḥâḍara, I, 439.

İbnü’l-İmâd, Şeẕerât, VII, 73.

Şevkânî, el-Bedrü’ṭ-ṭâliʿ, I, 93.

Hediyyetü’l-ʿârifîn, I, 118.

Serkîs, Muʿcem, I, 462-463, 938, 951.

Brockelmann, GAL, I, 309; II, 114-116; Suppl., I, 753; II, 110-111.

Kehhâle, Muʿcemü’l-müʾellifîn, II, 26.