1249 (1833) yılından itibaren tedavüle çıkarılmış olan altılık, 12,55 gr. ağırlığında ve 38 mm. çapında, itibarî 6 kuruş yahut 240 para değerinde idi. Ön yüzünde “Adlî” tuğra, arka yüzünde basım yeri ve tarihi bulunmakta, kenarlarında çiçekli su yer almaktadır. Bu sikkenin mağşûşiyeti beşliklerden daha azdır. M. Belin tarafından eski zolota tarzında ve bunların sekiz katına eşit olduğu bildirilen altılığın kısımları üçlük (6,35 gr., 33 mm., 3 kuruş) ve altmışlıktan (2,95 gr., 28 mm., 1,5 kuruş) ibarettir.
Altılıkların ağırlığı beşliklerden biraz aşağı, buna karşılık noktasız beşliklerin iki misline eşit olup ayarı 0,435’ten 0,440’a kadar değişmektedir. Bu sikkeler Sultan Mahmud’un yirmi altıncı saltanat yılından itibaren otuz ikinci saltanat yılına kadar çıkarılmıştır. Piyasaya sürülen miktarı ise yaklaşık 137.775.369 kuruştur.
BİBLİYOGRAFYA
İsmâil Galib, Takvîm-i Meskûkât-ı Osmâniyye, Kostantiniyye 1307, s. 416.
M. Belin, Türkiye İktısadî Tarihi Hakkında Tetkikler (trc. M. Ziyâ), İstanbul 1931, s. 283.
Pakalın, I, 53-54.
Nuri Pere, Osmanlılarda Mâdenî Paralar, İstanbul 1968, s. 251.
İbrahim Artuk – Cevriye Artuk, İstanbul Arkeoloji Müzeleri Teşhirdeki İslâmî Sikkeler Kataloğu, İstanbul 1974, II, 684.
“Altılık”, İA, I, 389.
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1989 yılında İstanbul’da basılan 2. cildinde, 532 numaralı sayfada yer almıştır.