Araf Şiirleri (Müştehir Karakaya)

Araf Şiirleri Müştehir Karakaya ÇIRA YAYINLARI
mor bir nefestir yandıkça mum
ağlayan bir yetimdir ellerinde ateş
mevsim intizar, mevsim taşları yiyen dev
bir ölünün cebinde kalan keder
hatırlatıyor bana takvim yapraklarını
ey sesimi sesine bastıran hüzün
aydım, taşları yedim
parmaklarımı kıran yabani rüzgar
tutuşturulmuş hoyrat dal uçlarımı!

yol bilmezim,
içimdeki taşları bir bir ayıklayan giz
her bir yıl, başka bir yola döşer sancısını
ve yarım kaldı mı ay, yarım kaldı mı güneş
şiirsiz kalır şehir, dumansız kalır ateş