A‘REC, Abdurrahman b. Hürmüz

Ebû Dâvûd Abdurrahmân b. Hürmüz el-A‘rec el-Medenî (ö. 117/735)

Muhaddis ve mukrî bir tâbiî.

Müellif:

Rebîa b. Hâris b. Abdülmuttalib’in (veya oğlu Muhammed’in) mevlâsı olan A‘rec, başta Ebû Hüreyre olmak üzere Abdullah b. Abbas, Muhammed b. Mesleme, Ebû Saîd el-Hudrî ve Abdullah b. Buhayne gibi birçok sahâbîden hadis rivayet etti. Kendisinden de Zührî, Ebü’z-Zinâd, Sâlih b. Keysân ve Abdullah b. Lehîa gibi muhaddisler rivayette bulundular. Mushaf yazmakla da meşgul olan A‘rec, Ebû Hüreyre, İbn Abbas ve Abdullah b. Ayyâş’tan arz usulüyle kıraat tahsil etti. Yedi kıraat imamından Medine’nin meşhur kıraat âlimi Nâfi‘ b. Abdurrahman b. Ebû Nuaym’a da aynı yolla kıraat okuttu. Arap dili ve ensâb konusunda sayılı âlimlerden biriydi. Arapça ile ilgili kaideleri ilk defa ortaya koyanın A‘rec olduğu da ileri sürülmüştür.

Çok hadis rivayet etmesiyle tanınan ve rivayetleri Kütüb-i Sitte’de yer alan güvenilir muhaddis A‘rec ömrünün sonlarında Mısır’a hicret etti. Murâbıt (bk. RİBÂT) olarak yaşadığı İskenderiye’de seksen yaşlarında vefat etti.


BİBLİYOGRAFYA

, V, 283-284.

, V, 69-70.

a.mlf., Teẕkiretü’l-ḥuffâẓ, I, 97.

a.mlf., Maʿrifetü’l-ḳurrâʾ (Beşşâr), I, 77-78.

, I, 381.

, VI, 290-291.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1991 yılında İstanbul’da basılan 3. cildinde, 350-351 numaralı sayfalarda yer almıştır.