Nefsin emmâre, levvâme, mülhime, mutmainne, râzıye, marziyye ve kâmileden ibaret yedi tavrını ifade eden bir tasavvuf terimi.
bk. LETÂİF-i HAMSE
Nakşibendî-Müceddidiyye ve Hâlidiyye tarikatlarında seyrüsülûk usulü.
Nakşibendî-Müceddidiyye ve Hâlidiyye tarikatlarında seyrüsülûk usulü.
bk. NEFİS
İnsanın özü, kendisi, ilâhî latife, kötü huyların ve süflî arzuların kaynağı anlamında bir terim.