Bozkırın Uzak Bahçeleri (Ethem Baran)

Bozkırın Uzak Bahçeleri Ethem Baran İLETİŞİM YAYINLARI
Son sigaranın kendi kendini içişine bakıyor. Ferdi Tayfur’un son sigarayla ilgili şarkısının sözlerini düşünüyor, hatırlayamıyor. Asuman hiç sevmezmiş Ferdi Tayfur’u. Ferdi’nin ne zorluklarla buralara geldiğini, ne acılar çektiğini, seven garibanların duygularını ne güzel anlattığını bilse… “Çok karamsarmış.” Akşama kadar masalar arasında dolaşıp tabak, çatal, bıçak, ekmek, yemek, bulaşık götürüp getirsen, hiç oturmasan, akşamları da şu daracık odaya, şu çıplak ampulün altına gelsen, şu kirli yatağa uzansan, çekirgelerden, köyün itlerinin havlamalarından başka yoldaşın olmasa…

Şehrin eprimiş sokakları, uzak diyarların hemşerileri, yalancıktan naz yapan kadınlar, şakacıktan kızan ustalar, baygın düşmüş ceviz ağacı, yaylana yaylana giden İmpala… Gökyüzü derin, gökyüzü masmavi…
Ethem Baran, candan hikâyeler anlatıyor. Konuşkan, cıvıltılı, bazen fıldır fıldır ve bazen buruk… Fırından taze ekmek, çeşmeden su… Bozkırın Uzak Bahçeleri, ateşe düşen kenarları konuşturuyor.