Emine Kaşan. Opipramolün insan lenfositlerinde genotoksik aktivitesinin incelenmesi. Doktora tezi (2021)

Tez KünyeDurumu
Opipramolün insan lenfositlerinde genotoksik aktivitesinin incelenmesi / Investigation of genotoxic activitiy of opipramol in human lymphocytes
Yazar:EMİNE KAŞAN
Danışman: PROF. DR. LALE DÖNBAK
Yer Bilgisi: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Biyoloji Ana Bilim Dalı
Konu:Biyoloji = Biology
Dizin:
Onaylandı
Doktora
Türkçe
2021
122 s.
Opipramol, anksiyete ve depresyon tedavisinde yaygın olarak kullanılan trisiklik bir antidepresandır. Bu çalışmada; opipramolün insan lenfositlerindeki olası genotoksik ve sitotoksik etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla hücreler, 4, 8, 16 ve 32 µg/mL’lik opipramol dozları ile 24 ve 48 saat muamele edilerek in vitro kromozom anormalliği (KA) ve mikronükleus (MN) testleri ile analiz edilmiştir. Hazırlanan preparatlarda yapılan mikroskobik incelemelerle; hücre başına düşen kromozom anormalliği (KA/Hücre), anormal hücre (% AH), mitotik indeks (MI), mikronukleus (‰ MN), mikronükleuslu binükleer hücre (‰ BNMN), nükleer bölünme indeksi (NBI) değerleri saptanmıştır. Aynı opipramol dozları ile 1 saat muamele edilen hücreler komet testi ile analiz edilmiş ve baş DNA frekansı (%), kuyruk DNA frekansı (%), kuyruk uzunluğu ve kuyruk momenti bulunmuştur. Elde edilen veriler SPSS (17.0) paket programında, Mann Whitney-U testi kullanılarak kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Opipramol ile 24 ve 48 saat muamele edilen hücrelerde tüm konsantrasyonlarda, A/Hücre, AH, MN ve BNMN frekanslarının kontrole göre önemli düzeyde arttığı saptanmıştır. Her iki muamele süresinde de MI ve NBI değerlerinde tüm dozlarda kontrole kıyasla önemli bir farklılık görülmemiştir. Komet testinde, opipramol ile muamele edilen hücrelerde en düşük doz hariç (4 µg/mL) diğer tüm dozlarda baş DNA frekansının önemli düzeyde azalırken, kuyruk DNA frekansının artış gösterdiği saptanmıştır. Kuyruk uzunluğu ve kuyruk momentinin ise tüm dozlarda kontrol grubundan önemli oranda yüksek olduğu gözlenmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada; opipramolün çalışılan dozlarının insan periferal lenfositlerinde genotoksik etkili olduğu ancak sitotoksik etki göstermediği ortaya konulmuştur.
Opipramol is a tricyclic antidepressant that is widely used in the treatment of anxiety and depression. In this study; possible genotoxic and cytotoxic effects of opipramol in human lymphocytes have been investigated. The cells were treated with opiramol doses of 4, 8, 16, and 32 µg/mL for 24 and 48 hours and analyzed by in vitro chromosomal abnormality (CA) and micronucleus (MN) tests. By the microscopic examinations of the CA and MN preparations; chromosome abnormality per cell (CA/Cell), abnormal cell (AC %), mitotic index (MI), micronucleus (‰ MN), micronucleated binuclear cell (‰ BNMN), nuclear division index (NBI) values were determined. The cells treated for one hour with the same opipramol doses were analyzed by comet test and head DNA frequency (%), tail DNA frequency (%), tail length, and tail moment were determined. The data obtained were compared with the control group by SPSS (17.0) package program using Mann Whitney-U test. It was determined that frequencies of CA/Cell, AC, MN, and BNMN were found to be increased significantly in cells treated with all concentrations of opipramol for 24 and 48 hours as compared to the control. In both treatment periods, there were no significant differences in MI and NBI values at all doses compared to control. In comet test of cells treated with opipramol, it was determined that while the frequency of head DNA decreased significantly as to control, tail DNA was faund to be significantly elevated at all doses except the lowest dose (4 µg/mL). Tail length and tail moment was observed to be significantly increased at all doses compared to the control group. As a result, in this study; it has been demonstrated that the studied doses of opipramol have genotoxic effect in human peripheral lymphocytes but not cytotoxic.

Download: Click here