Gönül Atölyesi (Şemsettin Yapar)

Gönül Atölyesi Şemsettin Yapar SÜTUN YAYINLARI
“Hareketli bir çocuktum. Yediklerimi, yağ bağlayacak kadar bekletmeyip hoplaya zıplaya yaktığım için olsa gerek, kara-kuru, kürdan gibi bir şeydim. Ama mahalledeki her taşın altından ben çıkar ve her vukuatta başrolü kapardım. Çocukların elebaşı idim.” diyen ve bu sözlerine karşılık mahallelinin: “Eksiği var fazlası yk.” dediği Engin’in hayatı, mahalleye taşınan üniversite talebesi bir grup genci tanıması ile yeni bir mecraya doğru akmaya başlar.

Engin iyi bir insan olmaya kara verdiğinde; anne babasından, mahalle esnafına; öğretmenlerinden, kantincilere, kantincilerden okul arkadaşlarının anne babalarına varıncaya kadar herkes, bu durumu geçici bir hal olarak görür ve bunu fırtına öncesi sessizliğe yorar.

Engin, zaman içinde, yürümeye azmettiği yolun meşakkatli, menzilin de uzak olduğunu fark eder. Bu noktadan sonra kendi kararını kendisi verecektir. Ya eski Engin olup “haylaz” günlerine dönecek ya da her mihnet kabulümdür deyip yola devam edecektir.