İBRÂHİM RODOSÎ

Rodos adasında doğdu. Tahsil için İstanbul’a gitti. Sülüs ve nesih yazılarını İsmâil Zühdü Ağa’dan (Eski) meşkederken onun vefatı üzerine (1144/1731) en iyi öğrencisi Kâtibzâde Mustafa Efendi’den tamamlayarak icâzet aldı. Medrese tahsilinden sonra kadılık yaptı. Devrin Rumeli kadıları arasında adından övgüyle bahsedilen bir şahsiyet olarak tanındı. Ayrıca Bursa’da kadılık yaptığı yıllarda Durmuşzâde Ahmed Efendi’nin talebelerinden Seyyid Mustafa Âsım Efendi’den ta‘lik öğrendi. Vefatında Edirnekapı Mezarlığı’nda şair Bâkî’nin yanına defnedildi.

Sultan I. Mahmud devrinin meşhur hattatları arasında yer alan Rodosî’nin müze ve kütüphanelerde sülüs ve nesih pek çok eseri vardır. Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi (Hazine, nr. 2299/54), Dârü’l-kütübi’l-Mısriyye (el-Fünûnü’l-Cemîle, nr. 71, 72; Tal‘at, nr. 10) ve Ekrem Hakkı Ayverdi hat koleksiyonunda sülüs-nesih kıtalar ve bir sülüs-nesih murakka‘ İbrâhim Rodosî’nin sanatında ulaştığı seviyeyi gösteren güzel örneklerdir. Rodosî’nin yetiştirdiği öğrencilerden Mustafa Kütâhî ve Galata Sarayı yazı hocası Yûsuf Hâfız önde gelen Osmanlı hattatları arasında yer alır. Ayrıca Süleyman b. Ahmed, Mir’ât-ı Hattâtîn adlı eserinde Köstendilî Ahmed Efendi, Üsküdarlı Hatipzâde Hacı Mustafa Efendi ve Bosnalı Mustafa Ağa’yı da gördüğü eserlerinden dolayı Rodosî’nin talebesi olarak kaydetmiştir.

BİBLİYOGRAFYA

Süleyman b. Ahmed, Mir’ât-ı Hattâtîn, Beyazıt Devlet Ktp., nr. 10.338, vr. 7a, 33b, 34b.

Suyolcuzâde, Devhatü’l-küttâb, s. 53.

Müstakimzâde, Tuhfe, s. 52-53.

Şevket Rado, Türk Hattatları, İstanbul, ts. (Yayın Matbaacılık), s. 153.