| Tez Künye | Durumu | ||
| Imperfect bodies, perfect companions dwarfs and mutes at the Ottoman court in the sixteenth and seventeenth centuries / Kusurlu bedenler, kusursuz musahibler onaltıncı ve onyedinci yüzyıllarda Osmanlı sarayında cüceler ve dilsizler Yazar:AYŞE EZGİ DİKİCİ Danışman: YRD. DOÇ. DR. YUSUF HAKAN ERDEM Yer Bilgisi: Sabancı Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:16. yüzyıl = 16. century ; 17. yüzyıl = 17. century ; Cüceler = Dwarfs ; Dilsiz = Mute ; Harem = Harem ; Osmanlı Dönemi = Ottoman Period ; Saraylar = Palaces ; Soytarılık = Folly ; Çalışanlar = Workers | Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2006 135 s. | ||
| Bu tez, cücelerin ve dilsizlerin Osmanlı sarayındaki rol ve fonksiyonlarını sembolik vepratik boyutlarıyla anlamayı amaçlayan bir ilk çalışmadır. Osmanlı sarayında dilsiz ve cüceistihdâmı, bu çalışmada, hem tüm dünyada görülen saray soytarısı bulundurma pratikleri veonların ortak kökenleri bağlamında, hem de onaltıncı ve onyedinci yüzyıllarda Osmanlısarayının kendi özel şartlarıyla olan ilişkisi açısından ele alınmıştır. Tezde, hükümdârıeleştirebilen ve onunla alay edebilen tipte bir saray soytarısının Osmanlı’da mevcut olupolmadığı sorusu, cüce ve dilsizlerin padişâhın musâhibleri olarak rollerinin niteliğini ortayakoymak amacıyla tartışılmaktadır. Sembolik düzeyde, özellikle cüceler, sarayda bir türsaltanat alâmeti olarak tutuluyorlar; dilsizler ise yarı-kutsal olan hükümdarın çevresindetörensel sessizliği sağlıyorlardı. Günlük yaşamda, padişâhı eğlendiriyorlar, sarayın içiletişiminde ve dışarıyla olan ilişkilerde aktif olarak yer alıyorlar, ve devlet işlerine gayriresmûyollardan karışıyorlardı. Gizli toplantılarda hizmet eden ve boğdurulması istenen şehzâdelerinve devlet görevlilerinin cellatlığını yapan dilsizler, saraylarda engelli insanlar bulundurmageleneğinin Osmanlı’ya özgü bir şeklini oluşturmaktaydı. Tez, özellikle hadım olan cüce vedilsizlerin, harem-i hümâyûnun gücünün arttığı dönemde sarayın içinde ve dışında kurduklarıilişkiler sayesinde nüfuzlarını ve gelirlerini arttırdıkları yolundaki göstergelere dikkatçekmekte; bir endişe ve şikâyet kaynağı olarak Osmanlı yazarlarının çöküş söylemine nasılgirdiklerini tartışmaktadır.Resimler: Ayse_Ezgi_Dikici_FIGURES dosyasında | |||
| This thesis is a preliminary study that aims to understand the roles and functions ofdwarfs and mutes at the Ottoman court with the symbolic and practical dimensions. In thisstudy, the mute and dwarf employment at the Ottoman court is considered both within thecontext of the world-wide practices of keeping court jesters and their common origins, andwith regard to its relation to the peculiar conditions of the Ottoman court in the sixteenth andseventeenth centuries. The question whether there existed in the Ottoman case the type ofcourt jester who was able to criticize and mock the monarch is discussed in the thesis todisplay the nature of dwarfs? and mutes? role as the sultan?s boon companions. On thesymbolic level, especially dwarfs were kept as a mark of royalty, and mutes ensured theceremonial silence around the semi-sacred sovereign. In daily life, they entertained the sultan,actively took part in the communication within the court and with outside, and penetrated intostate affairs in informal ways. Mutes, serving in confidential meetings and strangling princesand officials upon the sultan?s order, constituted a uniquely Ottoman variant of the tradition ofkeeping disabled people at courts. The thesis points at the indications that especially eunuchdwarfs and mutes increased their power and wealth thanks to their contacts in and out of thepalace at the time of the ascendancy of the imperial harem, discussing how they entered thediscourse of decline as a source of concern and complaint.Pictures: in Ayse_Ezgi_Dikici_FIGURES | |||