| Tez Künye | Durumu | ||
| In vitro ve ın vivo yetiştirilen antepfıstığı (Pistacia vera L.)’nın tuz ile (NaCl) elisitasyonu, enzim inhibisyonu ve antihipertansif aktivitelerinin belirlenmesi / Determination of enzyme inhibition, antihypertensive activities and salt (NaCl) elicitation of Pistacia vera L., raised in vitro and in vivo Yazar:ZELAL EREN Danışman: PROF. DR. EMİNE AYAZ TİLKAT Yer Bilgisi: Batman Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Biyoloji Ana Bilim Dalı Konu:Biyoloji = Biology Dizin:Antioksidanlar = Antioxidants ; Pistacia vera = Pistacia vera | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2021 66 s. | ||
| Bu çalışmada, Pistacia vera L. (Antepfıstığı)’nın tohumları farklı tuz konsantrasyonlarının (0, 50, 150, 250 mM) elisitör olarak kullanıldığı, ancak herhangi bir bitki büyüme düzenleyicisi içermeyen Murashige ve Skoog (MS) besi ortamında bir kontrol grubu ile birlikte çimlendirilmiştir. Kontrol ve elisitasyon grubuna ait kök, gövde ve yaprakları ile In vivo (doğal) koşullarda yetişen erkek ve dişi genotiplerine ait kök, gövde ve yapraklarının antihipertansif ve antioksidan aktiviteleri ile enzim inhibisyon aktiviteleri incelenerek karşılaştırılmıştır. Genel olarak tuz elisitasyonu uygulamalarının biyolojik aktiviteyi kontrol gruplarına oranla arttırdığı, bunun yanı sıra In vivo kökenli ekstrelerin In vitro kökenli ekstrelere kıyasla daha yüksek değerlere sahip olduğu tespit edilmiştir. En yüksek antihipertansif aktivite (77,7) In vivo dişi yaprak ekstrelerinden elde edilmiştir. Ayrıca, bütirilkolinesteraz (BChE) enzim inhibisyonuna karşı In vivo kökenli ekstrelerin daha etkili sonuçlara sahip olduğu tespit edilmiştir. Test edilen ekstreler arasında In vivo genotiplere ait erkek kök ekstrelerinin hem antiüreaz (61,98±1,71) hem de antitirozinaz (35,28±0,27) aktivite bakımından güçlü inhibitör etki gösterdiği belirlenmiştir. In vivo dişi genotiplerin kök kısımları toplam fenolik içerik (316,79±4,26), ve In vivo erkek genotiplerin kök kısımları ise, toplam flavonoid içerik (44,37±1,55) bakımından zengin bulunmuştur. Çalışılan tüm ekstreler, antioksidan test sonuçlarına (DPPH, ABTS ve CUPRAC) göre antioksidan aktivite sergilemiştir. Bununla birlikte, In vivo erkek genotiplerin yaprak ekstrelerinin, bütillenmiş hidroksitoluen (BHT) ve a-Tokoferol (a-TOC) standart sonuçlarından önemli ölçüde daha yüksek antioksidan aktivite sergilediği kaydedilmiştir. Dolayısıyla, P. vera L.’nın bu tez kapsamında çalışılan kısımlarının farmakolojik çalışmalar için yüksek bir potansiyel teşkil ettiği sonucuna varılmıştır. | |||
| In this study, Pistacia vera L. (Pistachio) seeds were germinated with a control group in Murashige and Skoog (MS) medium without any plant growth regulator but under different salt concentrations (0, 50, 150, 250 mM) that used as an elicitor. The antihypertensive properties, antioxidant activities, enzyme inhibition activities of the roots, stems and leaves of the In vitro germinated seedlings treated with different salt concentrations, and the same parts of the male and female genotypes grown under natural conditions were compared. In general, it was determined that salt elicitation applications increased the biological activity compared to the control groups; in addition, In vivo extracts had higher values than In vitro extracts. The most increased antihypertensive activity (77.7) was obtained from In vivo female leaf extracts. In addition, In vivo extracts were found to have more effective results against butyrylcholinesterase (BChE) enzyme inhibition. Among the tested extracts, it was determined that male root extracts of In vivo genotypes showed a strong inhibitory effect in terms of both antiurease (61.98±1.71) and antityrosinase (35.28±0.27) activities. Furthermore, In vivo root parts of female genotypes were rich in total phenolic content (316.79±4.26) and In vivo root parts of male genotypes were rich in total flavonoid content (44.37±1.55). All studied extracts exhibited antioxidant activity according to the antioxidant test results (DPPH, ABTS and CUPRAC). However, In vivo leaf extracts of male genotypes were noted to exhibit significantly higher antioxidant activity than the standard results of butylated hydroxytoluene (BHT) and α-Tocopherol (α-TOC). Therefore, it was concluded that the parts of P. vera L. studied within the scope of this thesis constitute a high potential for pharmacological studies. | |||