| Tez Künye | Durumu | ||
| Inter-imperial rivalry in the gulf at the turn of the 20th century:the case of Kuwait / 20.yüzyıl başında körfezde imparatorluklar arası rekabet:Kuveyt örneği Yazar:ASIL A. A. TALAHMA ASIL A. A. TALAHMA Danışman: DOÇ. DR. MUHAMMED TALHA ÇİÇEK Yer Bilgisi: İstanbul Medeniyet Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı / Uluslararası Osmanlı Çalışmaları Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin: | Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2021 148 s. | ||
| 19. yüzyılın ikinci yarısı yoğun bir imparatorluklar arası rekabete sahne oldu. Yüzyılın bitimiyle birlikte dünya büyük güçler arasında bölündü: Britanya, Fransa, Rusya, Almanya ve belli bir ölçüde de Osmanlı İmparatorluğu. Osmanlı İmparatorluğu’nda meydana gelen değişiklikler bu emperyal rekabeti 19 yüzyılın ikinci yarısında, Basra Körfezindeki Kuveyt gibi, imparatorluğun küçük bölgelerine dahi sirayet ettirdi, Kuveyt ismen Osmanlı İmparatorluğu’na bağlıydı ve El-Sabah hanedanının başında bulunduğu bir aşiret sistemi ile yönetiliyordu. Mübarek El-Sabah (1837-1915) 1896’da iktidara geldi. İktidara geliş koşulları, kendisi ile Osmanlı İmparatorluğu arasında daha sonraları emperyalist bir çatışmaya yol açacak diplomatik bir krize sebep oldu. Kuveyt’teki çatışmanın tarafları ağırlıklı olarak İngiltere, Osmanlı İmparatorluğu ve Mübarek El Sabah’tı. Yine de bu, diğer güçlerin Kuveyt’e girmeye çalışmadığı anlamına gelmiyordu. Fransa, Rusya ve Almanya, Britanya ile rekabet ederek bu çatışmanın niteliğini belirlemede etkin bir rol oynadı, özellikle de Almanya. İmparatorlular bölgesel güçlerden bağımsız bir şekilde hareket etmiyordu. İki tarafın da örtüşen çıkarları emperyal-yerel ittifak eksenleri oluşturdu. Karşılığında bu bölgesel güçler de bazı büyük güçleri kendi yanlarına davet ederek Arabistan’daki bu çatışmayı genişlettiler. Kuveyt’in 20. yüzyılın başında tanık olduğu bu iç emperyalist çatışma, bölge tarihinde sadece emperyalist bir çatışma oluşturmakla kalmamış, o dönemin olayları aynı zamanda bölgenin modern tarihini de şekillendirmiştir. | |||
| The second half of the 19th century witnessed an intense inter-imperial competition. By the end of the century, the world was divided among the great imperial powers: Britain, France, Russia, Germany, and the Ottoman Empire, to some extent. In the second half of the 19th century, the changes that ensued in the Ottoman Empire encouraged this imperial rivalry in even smaller regions of the empire, such as Kuwait on the Persian Gulf. Kuwait was nominally affiliated to the Ottoman Empire and was administered by a tribal system where the ruling dynasty was Al-Sabah. Mubarak Al-Sabah (1837-1915) assumed power in 1896. The circumstances of his assumption of power constituted a diplomatic crisis between him and the Ottoman Empire that paved the way for a subsequent imperial conflict. The parties to the conflict in Kuwait were mainly Britain, the Ottoman Empire, and Mubarak Al-Sabah. Nevertheless, this did not constitute that other powers did not attempt to penetrate Kuwait. France, Russia, and Germany competed with Britain and played a major role in defining the features of the conflict, especially Germany. The imperial states did not act independently from the regional powers. The interests of the two sides overlapped to form imperial-regional alliances. The regional powers, in turn, expanded the conflict in Arabia by inviting some of the great powers to intervene on their behalf. The internal imperial conflict that Kuwait witnessed at the turn of the 20th century did not only constitute an imperial conflict in the region’s history but also the events of that period shaped the region’s modern history. | |||