Kışın Kahverengi Çocuğu (Gökhan Arslan)

Kışın Kahverengi Çocuğu Gökhan Arslan İTHAKİ YAYINLARI
annemi sorarsanız iyi, topuklarına kadar mavi
kendini ikinci bir dile hazırlıyor
sığırcıklar yuva yaparken karnının altına
kimsesiz bir dağı öpmenin türkçesi
şalvarın üstüne dağılmış renkler gibi
komşularına dağıttı bütün kederini
ve içimizdeki komşu halklara üzüldü en çok
şimdi herkes onu geceye eklenmiş bir saat sanıyor
büyüdü tohum, uykuma kunduzlar uğradı
nereye adım atsam, uçurum hep orada başladı