Klasik Türk edebiyatında koku kavramı (Ahmedi, Bâkî, Yahyâ Efendi ve Nedim divanlarında)

Tez KünyeDurumu
Klasik Türk edebiyatında koku kavramı (Ahmedi, Bâkî, Yahyâ Efendi ve Nedim divanlarında) / The concept of odor in classical literature
Yazar:ESİN EZGİ YAZICI
Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞE ÇELEBİOĞLU
Yer Bilgisi: Artvin Çoruh Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
Konu:Türk Dili ve Edebiyatı = Turkish Language and Literature
Dizin:Ahmedi = Ahmedi ; Divan edebiyatı = Divan literature ; Divan şiiri = Court poem ; Divanlar = Divans ; Klasik Türk edebiyatı = Classical Turkish literature ; Koku = Odor ; Nedim = Nedim ; Türk edebiyatı = Turkish literature ; Yahya Efendi = Yahya Efendi
Onaylandı
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
158 s.
Koku, karakter kadar önemli ve özneldir. Edebiyat, insanlık var oldukça yaşayan bir sanattır. Din de edebiyatı şekillendiren en önemli olgudur. İnsanlık temel ihtiyaçlarını tamamladıktan sonra belli arayışlar içine girer, sorgular ve eştikçe de birçok sorunun sebebini öğrenir. İslamiyetle beraber edebiyatımızda köklü değişiklikler meydana gelmiş ve bu değişimle beraber şiirde kullanılan nazım biçimi, konu, ölçü gibi şiirin unsurları da değişmiştir. O dönemleri anlayabilmek için o dönemde yazılmış eserlerin yol göstericiliğinden yararlanmaktayız. Şairler, kendi karakterlerini eserlerinde meydana getirmişlerdir. Eserlerde övgüye, yergiye dönemin sorununa yahut yaşanılan mevsime kadar yer verilmiştir. Sevgili, ilahî ya da beşerî olmak üzere bütün eserde bulunur. Bu çalışmanın amacı 14, 16, 17 ve 18. yüzyıllarda yaşamış 4 farklı şairin divânlarındaki koku mazmunlarının kullanımları, hangi muhteva ve benzetmelere nail olduklarını ve var olan diğer söz sanatlarını tespit etmektir. Bu şairler; XV. Yy Ahmedî, XVI. Yy Bâkî, XVII. Yy Şeyhü’l-islâm Yahyâ Efendi ve XVIII. Yy’dan Nedîm’dir. Ahmedî haricinde diğer şairler Necâtî Bey ile başlayan, anlam derinliğinden çok estetik kaygı taşıyan ve düşünce olarak “Dünyâ fâni, hayat kısa, o zaman dünyâ nimetlerinden faydalanmak gereklidir.” düşüncesiyle şiir yazan güzel sev, bade iç hayat budur anlayışını ön plana çıkaran şairlerdir. Zincirin son halkası Nedîm’dir.
Fragrance is as important and subjective as character. This is how living things make the biggest difference. Literature is a living art as long as humanity exists. Religion is also the most important phenomenon that shapes literature. After completing its basic needs, humanity goes into certain searches, questions and learns the cause of many problems as they get along. Along with Islam, radical changes have occurred in our literature. Elements of the poem such as the verse form, subject and measure used have also changed. In order to understand those periods, we benefit from the guidance of the works written. Poets have created their own characters in their works. These are the works that include praise, satire, the problem of the period or the season. Beloved is found in all works, divine or human. The aim of this study is to determine the use and, if any, different uses, content and similes of the scent metaphor in the Divâns of 4 different poets who lived in the 15th, 16th, 17th and 18th centuries. These poets; XV. Yy Ahmedî, XVI. Yy Bâkî, XVII. Century Shaykh al-Islam Yahya Efendi and XVIII. It is Nedîm from the 6th century. Ahmedî except other poets Necati starting with Bey, “meaning as much aesthetic concerns with the depth and thought world has mortal, life is short, then the world has is necessary to benefit from the blessings.” They are the poets who write poetry with the idea of love beautiful, bad is the inner life. The last link of the chain is Nedîm.

Download: Click here