| Tez Künye | Durumu | ||
| Kültür endüstrisinde bellek yitimi: Ekran belleği / Amnesia in the cultural industry: Screen memory Yazar:AYSUN EYREK Danışman: PROF. DR. NURDOĞAN RİGEL Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Gazetecilik Ana Bilim Dalı Konu:Sosyoloji = Sociology ; İletişim Bilimleri = Communication Sciences Dizin:Akıllı telefonlar=Smartphones = ; Bellek = Memory ; Bilgisayarlar = Computers ; Ekran = Screen ; Facebook = Facebook ; Kültür = Culture ; Kültür endüstrisi = Cultural industry ; Televizyon = Television | Onaylandı Doktora Türkçe 2019 198 s. | ||
| Kültür endüstrisi içinde yer alan ekran teknolojisi; büyük ekranla başlayan yolculuğunu (televizyon, bilgisayar) ekranı avuç içine sığacak kadar küçülterek (akıllı telefon, saat ve dijital gözlük…) ürün yelpazesini genişletmiş, toplumun her kesiminde yaygınlaşmıştır. Ekran sadece görüntüleri seyretmek için değil, bilgi edinmek, iletişim kurmak, etkileşimde olmayı da içinde barınmıştır. Ekran teknolojilerinin, etki alanlarını genişletmesinin toplumsal, sosyal ve kültür etkileri bulunur. Bu etkilerden biri de bellek üzerindeki olumsuz etkisidir. Birçok işlevi bir arada yapma durumunu içeren ve ekrandaki görüntülerin yakın/uzakdaymış, -mış gibi hissedilmesine yol açan yakınsama kültürü de belleğin olumsuz etkilenmesinin nedenlerinden biridir. Bu tez çalışmasının amacı; ekranın mavi ışık etkisinde, ekrandan gelen bilgi ve görüntüleri izleyen, dinleyen, seyreden insanın ekran ve bellek arasında kurduğu ters orantılı ilişkiyi açıklamaktır. Ayrıca iletişim çalışmalarına katkı sunacak “ekran belleği” kavramı, kültür endüstrisi ve bellek kuramları ışığında kavramsallaştırılacaktır. Ekran belleği kavramı, Sigmund Freud’un “perde anı” kavramından hareket edilerek tanımlanmıştır. Tüketim kültürünün etkisiyle ekrandan akan görüntü ve bilgilerin “sonsuz akışı”, insanı “enformasyon” ve “ekran oburu”na dönüştürmüş, yaşamından kesitleri ekrana aktaran insan, belleğini ekrana emanet etmesi anı karmaşası yaşamasına neden olmuştur. Ayrıca bellek yitimine sürüklenen toplumda, ekrandan gelen bilgi ve görüntülerin sonsuz akışı, kısa süreli belleğin kapasite sınırının aşılmasına, bilgilerin uzun süreli belleğe atılmadan kaybolup yitmesine neden olmaktadır. Ayrıca bu tez çalışmasında kavramsallaştırılan kültür endüstrisinde bellek yitimine karşılık gelen “ekran belleği” kavramı yarı yapılandırılmış mülakat tekniği ile elde edilen verilerle desteklenmiştir. | |||
| The display technologies within the cultural industry have expanded its product range and become widespread in every segment of the society by minimizing the big screen (television, computer) where the journey started as much as to fit into a palm (smartphone, watch and digital glasses). The display has also included actions like getting information, communicating and being in interaction as well as watching the images. Far-reaching display technologies have societal, social and cultural impacts one of which is the negative effect on memory. One of the negative effects of memory is the convergence culture, which includes the state of doing several different activities at the same time and the feeling of seeing the images on the screen as close or far. The aim of this thesis is to explain the inverse relationship between screen and memory linked by the person under the blue light effect, watching or listening to the images and information coming from the display. In addition, the concept of “screen memory”, which will contribute to the communication studies, will be conceptualized in the light of the culture industry and memory theories. The concept of screen memory is defined by Sigmund Freud’s “screen memory” concept. “Infinite flow” of images and information flowing from the screen with the effect of consumption culture has transformed the human into information and screen voracious, and transferring the sections of his life and commending his memory to screen caused the person to have memory convergence. Furthermore, in the society that is dragged into amnesia, the infinitive flow of information and images coming from the screen causes the short-term memory capacity limit to be exceeded and the information to disappear before it is put into long-term memory. In this thesis the conceptualized the concept of “screen memory” which means amnesia in the culture industry was supported by qualitative research by using content analysis and semi-structured interview techniques. | |||