| Tez Künye | Durumu | ||
| Metisilin dirençli Staphylococcus aureus izolatlarındamecA gen varlığı ve bazı benzoil tiyoüre bileşiklerinin invitro antibakteriyel aktivitesinin incelenmesi / Investigation of mecA gene and in-vitro antimicrobial activityof some benzoyl thiourea derivatives in methicillin resistantStaphylococcus aureus isolates Yazar:SARAH KAMIL ABDULLAH ALHADEETHI Danışman: DOÇ. DR. ŞİNASİ AŞKAR Yer Bilgisi: Çankırı Karatekin Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Biyoloji Ana Bilim Dalı Konu:Biyoloji = Biology Dizin:Staphylococcus aureus = Staphylococcus aureus | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2022 77 s. | ||
| Çoklu ilaç direncine sahip bakterilerin neden olduğu enfeksiyonlar günümüzde önemli sağlık sorunlarına yol açmaktadır. Bu durum son yıllarda yeni antibiyotiklerin geliştirilmesi amacıyla yapılan çalışma sayılarının artmasına sebep olmuştur. Bu tezde farklı klinik örneklerde Staphylococcus aureus ve Metisilin dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) prevalansı, izole edilen MRSA izolatlarının çoklu antibiyotik direnç durumu ve 3 farklı benzoiltiyoüre bileşiğinin (N-((2-chloropyridin-3-yl) carbamothioyl) thiophene-2-carboxamide (L-31), N-(morpholine-4-carbonothioyl) benzamide (EHL90) ve N-(diphenylcarbamothioyl)benzamide (EHL-93)) antibakteriyel etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, yapılan morfolojik ve biyokimyasal testler ile toplam 100 sürüntü örneğinin (yanık, yara, kulak, apse, burun) 45’inde (% 45) S. aureus belirlenmiştir. Elde edilen S. aureus izolatlarına metisilin ve sefoksitin diskleri kullanılarak yapılan disk difüzyon testi ile 22 (%48) izolatta metisilin direnci kanıtlandı. Elde edilen MRSA izolatlarına 8 farklı antibiyotik diski kullanılarak yapılan disk difüzyon testi sonucunda 22 MRSA izolatının çoklu ilaç direncine (MDR) sahip olduğu belirlenmiştir. Konvansiyonel yöntemlerle tanımlanan MRSA izolatlarının tamamında mecA gen varlığı PZR ile saptanmıştır. MRSA izolatlarına karşı 3 farklı Benziltioüre bileşiğinin antibakteriyel etkinliği disk difüzyon ve mikrodilüsyon yöntemiyle araştırılmıştır. Yapılan mikrodilüsyon test sonuçlarına göre tüm bileşiklerin farklı konsantrasyonlarda minimum inhibitör ve bakterisidal konsantrasyon değerlerine sahip olduğu belirlenmiştir. Bileşikler içinde MRSA izolatlarına karşı en yüksek zon çapı, en düşük minimum inhibitör konsantrasyon ile minimum bakterisidal konsantrasyon değeri EHL-93 bileşiğinden elde edilmiştir. Yapılan bu tez ile MRSA ve MDR-MRSA prevalansının önemli bir düzeyde olduğu, kullanılan 3 benzoil tiyoüre bileşiğinin farklı konsantrasyonlarda antibakteriyel ajan olarak kullanma potansiyelinin olduğu sonucuna varılmıştır. | |||
| Infections caused by multi-drug resistant bacteria cause important health problems today. This situation has led to an increase in the number of researches conducted to develop new antibiotics in recent years. The World Health Organization reports that the efficacy of antibiotics against multidrug-resistant infectious agents, especially methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) strains, is gradually decreasing. In this thesis, it was aimed to investigate the prevalence of Staphylococcus aureus and Methicillin-resistant S.aureus (MRSA), multi-antibiotic resistance status of MRSA isolates and antibacterial activity of 3 different benzoylthiourea compounds (N-((2-chloropyridin-3-yl) carbamothioyl) thiophene-2-carboxamide (L-31), N-(morpholine-4-carbonothioyl) benzamide (EHL-90) ve N-(diphenylcarbamothioyl)benzamide (EHL93)) against MRSA isolates in different clinical samples. As a result of the analyzes, S. aureus was detected in 45 (45%) of a total of 100 (burn, wound, ear, abscess, nose) swab samples with morphological and biochemical tests. Methicillin resistance was demonstrated in 22 (48%) isolates with the antibiotic susceptibility test performed on S. aureus isolates using Methicillin and cefoxitin discs. Multidrug resistance was determined in all 22 MRSA isolates. The presence of mecA gene was determined by PCR in all MRSA isolates identified by conventional methods. Benzylthiourea compounds were applied and their effectiveness was proven at different rates. However, the most effective chemical is L93. With this thesis, it was concluded that the prevalence of MRSA and MDR-MRSA is at a significant level, and that the 3 benzoyl thiourea compounds used have the potential to be used as antibacterial agents at different concentrations. | |||