Tasavvuf ön cesinde ve tasavvufun kuruluş döneminde âbid ve zâhid anlamında kullanılan bir terim.
bk.
ÂBİD Âhiret saadetinin ibadetle kazanılacağına inanarak kendisini ibadete veren samimi dindar.
bk. ZÜHD
Kulun Hakk’ın dışındaki her şeyi terketmesi anlamında bir tasavvuf terimi.
