Pembe Hırka (Sebahat Mayda Yavuz)

Pembe Hırka Sebahat Mayda Yavuz PARAFİKS YAYINEVİ
Otobüs durağa geldiğinde ilk olarak kardeşimin oturduğu eve baktım. Evleri durağa çok yakındı. Hiç kimsenin olmadığını görünce içim rahatladı. Bir taksiye binip, adresi söyledik. Baba evinin sokağına dönerken taksinin şoförü:
—Cenazeye mi geliyorsunuz? dediğinde şok oldum.
Yalnızca “Hayıııııırrrrr!” diye bağırdığımı hatırlıyorum. Kendime geldiğimde evin bahçesinin mahşer gibi kalabalık olduğunu gördüm. Annem:
—Neredeydin be yavrum? Anan yandı, nerdeydin? dyordu.
Annemi teselli edecek durumda değildim. Yalnızca;
—Hayıııııııııııııııırrrrrr! diye bağırıyordum.
Birkaç saat sonra hastaneden cenazesini getirdiler. Tabtu açtılar. Tabuttan başka bir ceset çıkacakmış gibi umutlanıyordum. Ama kardeşimdi. O çok sevdiğim, hiç kıyamadığım, doyamadığım kardeşim…
Çok sevdiği pembe hırkayı usulca tabutun üzerine koydum…