| Tez Künye | Durumu | ||
| Telvinü`l-Hitab İbn Kemal / Yazar:RAMAZAN EGE Danışman: PROF.DR. MUHARREM ÇELEBİ Yer Bilgisi: Dokuz Eylül Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü Konu:Din = Religion ; Türk Dili ve Edebiyatı = Turkish Language and Literature Dizin:Risale = Pamphlet ; İbn Kemal = İbn Kemal | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 1995 174 s. | ||
| « ÖZET Hitabet, konuşmaya ve iknaya olan ihtiyaç kadar eskidir. Aristo’ya gör© inşam diğer hayvanlardan ayıran organ “dil” olduğuna gör© bu organdan yararlanmaktan çekinmek insanın kendisiyle alay etmesi demektir. el-Câhız (255/868), Kur’ân ve şiirden örnekler getirerek hitabetin âdabını, çeşitli velilelerle îrid edilen hutbelerde uyulması gereken kuralları tesbit etmiştir. Tcîvînü’l-Hîtab, konuşma esnasında üslubu değiştirmektir. Konuşmayı taze tutmak, dinleyicinin dinleme arzusunu daima ayakta tutmak için cahiliyyeden itibaren buna h aş vurulurdu. Ünlü bİT devlet adamı ve şeyhülislâm olan Ibn Kemâl’e kadar çeşitli edebî eserlerde talî mânada temas edilen bu konu. özellikle iltifat konusu, müellifimiz tarafından özel bir risalede ele alınmış, enine -boyuna incelenmiştir. Bu balamdan risalenin bir orjinalitesi mevcuttur. Çalışmamız bir giriş ve üç ayn bölümden oluşmaktadır. Girişte konu ile ilgili kaynak çalışmaları ve araştırmaları yapıldıktan sonra Ibn Kemâl’e kadar iltifatla ilgili çalışmalar gözden geçirilmiştir. Birinci bölümde Ibn Kemâl’in hayatı ve eserleri üzerinde durulmuştur. İkinci “bölümü iki kısımda inceledik. Birinci kısımda iltifatın sözlük ve ilmi anlamı, edebiyat açısından önemi, şartları, bölümleri incelenmiştir. İkinci kısımda is© Tcîvînü’l-Hıtab adını taşıyan risalemiz tanıtılmıştır. Bu sadette “Teîvînü’l-Hıtabın sözlük ve ilmî anlamı verilmiş, nüshalar arası farklılıklar gözden geçirilerek asıl nüsha ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Biz yedi nüsha üzerinde çalıştık. Bunlardan DEİK nüshasını asıl kabul ettik. Üçüncü bölüm metin ve metin tesisiyle ilgilidir. Burada farklı nüshalar karşılaştırılarak müellife ait gerçek nüshanın tesbit ve kritiği yapılmıştır.Vîî Ayrıca metinden daha çok yararlanmayı sağlamak amacıyla âyet, kâfiye, kitap, isim ve konu indeksleri konmuştur. Ekler bölümünde de müellifimizin Arap Dili ve Belagatı dışındaki eserleri verilmiştir. | |||
| Vîîî ABSTRACT Rhetoric is a necessity as old as to talk to people and persuade them. For Aristoteles, since the language is a differentiative element which distinguish humanbeing from animal or any other kinds of being. It is ridiculous not to use it or to abstain from using it. The modes and principles of giving sermons on Fridays has been determined by Cahiz (d.255/868) illustrating with Qur’anic verses and poems. Tcivm al-Hitab, the title of our study, literally means the changing of the stlye or modes of the speech. This method is widely used by Arab or non-Arab oringial orators from the early days of Cahiliyyc to keep the audience / listener’s attantions be awakened. But it can be said that Ibn Kemâl, Turkish jurist and statesman, is only person, who examined the topic in a detailed manner and wrote a seperate booklet on it. That is why the aim of the study is to introduce Ibn Kemal and his “Tcivm &I-Hitabato the Islamic intellectual world as well as the world The study mainly consists of three chapter. In the first chapter, it is given information about Ibn Kemal, his life, education and his other books on different subjects. Since Tcivm al-Hitab is a sub-title of iltifat in Rhetoric, the second chapter is mostly devoted to iltifat. In this context, we explained its meanings, elements and conditions from the literal point of wiew. We also tried to describe its importance in Arabic literature and Rhetoric. As we came to second part of the second chapter; Here it is given information about the manuscript of the booklet {Tcivm sl-H/tsh) and different versions of it. As far as we’ve known, there are 7 different copies of the manuscript {Tcivm sl-Hitsh) and a copy, found in the Library of the Faculty of Divinity. Dokuz Eylul University, Izmir, is accepted as an asscntiai copy.IX Accordingly, we tried to determine the exact and original text of the manuscript. The third chapter of the study is about the original Arabic teXt and comparisons of the different copies. If there are distictions among them, it is shown in the footnotes. At the end of the study it is added different kinds of indexes to help the readers and researchers | |||