| Tez Künye | Durumu | ||
| İstanbul Süryani Kadim Cemaatinde etno – dinsel kimliğin inşası ve kimlik stratejlleri / The construction of ethno – religious identity among the Syriac Orthodox Community in Istanbul and strategies of identity Yazar:SU EROL Danışman: PROF. DR. SUAVİ AYDIN Yer Bilgisi: Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Antropoloji Ana Bilim Dalı Konu:Antropoloji = Anthropology ; Sosyoloji = Sociology Dizin:Cemaatler = Communities ; Dini kimlik = Religious identity ; Dini kimlik = Religious identity ; Etnik kimlik = Ethnic identity ; Gayrimüslimler = Non muslem ; Hristiyan azınlıklar = Christian minoity ; Hristiyanlar = Christianies ; Kimlik oluşumu = Identity construction ; Süryaniler = Syrians ; İstanbul = Istanbul | Onaylandı Doktora Türkçe 2015 329 s. | ||
| Bu tezin ana ilgisi İstanbul’a yerleşmiş Süryani Kadîm Cemaati üyelerinin kimlik inşa sürecinin antropolojik veçhelerini analiz etmek olsa da grubun Türk ve İslâm egemenliği altında sürekli şekilde değişen konumlarını betimleyen etraflı bir tarihsel perspektif çizilmiş; bu bağlamda vurgu etno-dinsel kimliğin tarih boyunca ortaya çıkan çeşitli sosyo-politik durumlar uyarınca kendini dönüştüren dinamik doğası üzerine konulmuştur. Çalışmanın temel argümanı, bugüne kadar egemen paradigma tarafından genellikle güçsüz ya da kurban olarak betimlenmiş Ortadoğu’daki Gayrimüslim etno-dinsel azınlıkların -genel beklentilerin tersine- kendilerine özgü güçlenme ve ayakta kalma stratejileri icat etme kapasitesine sahip birer toplumsal ajan olarak kabul edilmeleri gerektiğini öne sürmektedir. Yukarıdaki sorunsal üzerine temellenmiş bu tezde kullanılan veriler iki yıl süren ve İstanbul’da yürütülen bir etnografik saha çalışması sırasında toplanmış, grup tarihi hakkında yapılan bir literatür çalışmasının sonuçları ile beraber yorumlanmıştır. Bulgular 19. yüzyılın ortalarından itibaren İstanbul’a yerleşen Süryani Kadîm Cemaati üyelerinin göç sürecinde çeşitli kimlik stratejileri kullandıklarını ve bu stratejilerin kimlik işaretlerinin muhafaza edilmesini sağladığı olgusunu ortaya koymuştur. Bu anlamda etnik ağların farklı biçimleri olan akrabalık ve hemşehrilik bağlarını irdelemek etnisitenin araçsal niteliğini daha iyi anlamak açısından araştırmanın bir diğer amacı olmuştur. Tez boyunca diasporadaki ulusçu Asurî hareketinden etkilenerek ana yurtta kimlik politikaları yürüten grup aktivistlerinin çabaları bir öz güçlenim stratejisi olarak ele alınmasına rağmen, Asurî ulusçuluğu söyleminin İstanbul’daki gündelik yaşam ilişkileri söz konusu olduğunda iyi karşılanmadığı saptanmıştır. | |||
| Although the main concern of this thesis is to analyze the anthropological aspects of the identity construction process among the Süryani Kadîm community’s members settled in Istanbul, a comprehensive historical perspective is drawn describing their changing positions under the Islamic and Turkish rule. It is in this context that an emphasis is put on the dynamic nature of the ethno-religious identity, transforming itself throughout history according to emerging socio-political situations. The central argument of this study claims that the non-Muslim minorities in the Middle East, which are usually depicted as powerless or victimized subjects by the prevailing paradigm, have to be considered as social agents having the capacity of inventing their own survival or empowerment strategies, contrary to the usual expectations. Data used in this thesis based on the above-cited problematic, were collected during an ethnographic fieldwork carried out in Istanbul within a two year period, and were interpreted with the results of a literature review done on the group’s history. The findings reveal the fact that members of the Syriac community who settled in Istanbul during the mid-19th century used various strategies of identity in the process of immigration that enabled them to preserve their identity markers. In this sense, dealing with different kinds of ethnic networks such as kinship and hemşehrilik ties has been another scope of this research in order to gain a better understanding of the instrumentalist character of ethnicity. Although the efforts adopted by the group’s activists defending the Assyrian nationalist movement emerged in the diasporic countries are taken as their self-empowerment strategies, it is proven that this nationalist discourse is not welcomed within the daily life of the Istanbul community. | |||