| Tez Künye | Durumu | ||
| The effects of the abolition on the Bektashi order / Kapatılmanın Bektaşi tarikatı üzerindeki etkileri Yazar:SİBEL İMREN ÖZTÜRK Danışman: YRD. DOÇ. DR. NESİM ŞEKER Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Yakınçağ Tarihi Ana Bilim Dalı Konu:Din = Religion ; Sosyoloji = Sociology ; Tarih = History Dizin:Bektaşilik = Bektashism ; Cemaatler = Communities ; Tarikatlar = Religious orders | Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2012 85 s. | ||
| Bektaşi Tarikatı’nın 1826’da ilgası Bektaşilik için bir dönüm noktasıdır.Bektaşilik Tarikatı kapatılmasına rağmen, Bektaşilik gizlice var olmaya devam etti. Tarikatın kapatılma sebepleri kapatılmanın resmi sebeplerini veren vakanüvîsler tarafından geniş olarak anlatıldı. Bu sebeplerden birisi Bektaşiliğin Yeniçeri Ordusu ile olan ilişkisidir. Bu anlamda tarikat devletin sıkı kontrolüne maruz kalır. Öncelikle, bazı Bektaşi müritleri sürgüne gönderilir, ve bazıları stanbul’da idam edilir. Bektaşi tekkeleri de yıktırılır, vetekkelerin vakıf gelirleri müsadere edilir. Böylece, ilgadan sonra Bektaşiliğin yapısı durmaksızın değişir.Dahası Bektaşi geleneğinin on dokuzuncu yüzyılda düşüşe geçtiğibilinmektedir. Kapatılmanın sonucu olarak, tarikat içindeki birlik sona erer ve Bektaşilik içinde Çelebi ve Babagân kolları arasındaki liderlik mücadelesi görünür olur. Bu anlamda, tarikat içindeki bu mücadele soya dayalı iddialar, temsiliyet sorunu ve vakıf yönetimi hakkı gibi tarikat içinde tartışılan konulara sebep olur. Tarihsel bağlamda Osmanlı İmparatorluğu Çelebi kolu ile daha ilgilidir. Diğer taraftan, Babagân kolunun Osmanlı devleti ile resmi hiçbir bağı yoktur. Bu sebeple Çelebi kolu Babagân koluna kıyasla daha önemli bir role sahiptir. Bu tezde, tarihsel bir olayın analizinden hareketle, on dokuzuncu yüzyıl sonunda, Bektaşiliğin ilgasının bir sonucu olarak, Bektaşi tarikatının ana kolları tarafından dillendirilen tarikat içindeki Bektaşilik üzerine yapılan tartışmalar incelenmektedir. | |||
| The abolition of the Bektashi Order in 1826 was a turning point for Bektashism. Although the Order was abolished, Bektashism continued to exist clandestinely. The reasons of the abolition are explained extensively by the chroniclers which gave official reasons of the abolition. One of the reasons is that Bektashism was abolished due to its connection with the Janissary Corps. Following the abolition Bektashism was subjected to severe ontrol of the Ottoman Empire. Initially, some Bektashi disciples were exiled, and others were executed in Istanbul. The Bektashi tekkes were destroyed and their waqf revenues were confiscated. Thus, the structure of the Bektashi Order changed after the abolition without ceasing. Moreover, it is known that the Bektashi tradition in the nineteenth century declined. As a result of the abolition, the unity within the Order ended,and the leadership struggle within Bektashism between the Çelebi and the Babagân became apparent. In this sense, from this struggle within the Order arose issues, such as lineage claims, the representation problem and waqf administration. In the historical context the Ottoman Empire was interested more in the Çelebi branch. On the contrary, the Babagân branch did not have any official relation with the Ottoman Empire. Therefore the Çelebi branch played an important role in comparison with the Babagân branch. In this thesis, I analyze the discussions inside the Order resulting from the abolition on Bektashism, which were voiced by the main branches of the Bektashi Order at the end of the nineteenth century. | |||