| Tez Künye | Durumu | ||
| Ahmet Hamdi Tanpınar’ın romanlarında ve şiirlerinde zaman kavramı / Yazar:ZAFER ALTUN Danışman: PROF. DR. ORHAN BİLGİN Yer Bilgisi: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Türkoloji Ana Bilim Dalı Konu:Türk Dili ve Edebiyatı = Turkish Language and Literature Dizin: | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2008 99 s. | ||
| Tanpınar, sanat anlayışını, estetiğini kurarken üzerinde durduğu en önemli kavramlardan biri “zaman”dır. Tanpınar’a göre hal yoktur, o sadece mazi ve geleceğin kesintisiz bir akış halinde gözlendiği bir rasat kulesi, bir zaman tünelinin kapısıdır. Yani Ahmet Hamdi Tanpınar, yaşadığı anı, geçmişle ve gelecekle bağlantısını anlamlandırmaya, insanın zamanla ilişkisini bu yönden bulmaya çalışır. Tanzimat’la başlayan Batılılaşma süreci ve sonrasında bireysel ve toplumsal alanlarda meydana gelen değişimler bütün zaman boyutlarını kırarak yerini parçalanmışlığa bırakmıştır. Tanpınar, Doğu ve Batı arasına sıkışarak bir kimlik bunalımı içine giren Türk milletinin kurtuluş çaresini maziden kopmadan, mazinin kültür birikimiyle bütünlüğün sağlanacağına ve devamlılığın ancak bu şekilde süreceğine inanır. Tanpınar’ın eserlerindeki zaman kavramını incelenmeden önce zamanın insanlık tarihindeki gelişim ve değişim evreleri inceledikten sonra Yahya Kemal, Bergson, Proust gibi şahsiyetlerin zamana bakış açılarıyla Tanpınar’ın zamana bakışının değerlendirmeleri ve incelemeleri yapılarak onun romanlarında ki zaman kavramı, bütünlük, süreklilik ve parçalanmışlık açısından ele alınarak incelenmektedir. Tanpınar, şiirlerinde hayal yoluyla sonsuzluğa ulaşmak ister. Ona göre sanattaki mükemmellilik ancak sonsuzluğun hayalini verir ve insanın içindeki derin özleyişi hiçbir zaman gideremez. Kısaca Tanpınar’ın zaman anlayışı, “Beş Şehri”n geçmişi geleceğe bağlayan hali yakın görmesi ile başlar. | |||