Zamansız Saatler (A.İrfan Karapınar)

Zamansız Saatler A.İrfan Karapınar KİTAPYURDU DOĞRUDAN YAYINCILIK (KDY)
“Rüya görmüyorum bir süredir. Çünkü uyuyamıyorum ve rüyanın içine giremiyorum.” diye anlatmaya başlıyor roman kahramanı Faruk ve sonrasında hayatındaki olumsuzlukları sıralıyor. Eşi, kızı, arkadaşlarının mesafeli davranışlarını da uykusuzluk hastalığına bağlıyor. Fakat tam da doğum günüde sadece kendisinin görebildiği bir trene bindikten sonra yaşadıkları, geçmişin tüneline götürüyor onu, bir zaman yolculuğuna…
A. İrfan Karapınar, altıncı romanı Zamansız Saatler ’de okuyucunun karşısına müthiş bir kurguyla çıkıyor ve birbirine bağlı şaşırtıcı gelişmelerle zamanı adeta silkeliyor. Fantastik roman türüne postmodern bir yaklaşım.
Faruk’un doğduğu güne ve kasabaya dönüşü ve de doğduğu hafta kaybolan babasıyla karşılaşması, babasının bilmediği yönleri, kasaba ahalisi tarafından bir cinayetin faili olarak suçlanması, ileriki bir zaman diliminden gelen zaman yolcularıyla karşılaşması, kasabadaki tuhaf olaylar zinciriyle boğuşması, tekrar şimdiki zamana dönüşü, aslında var zannettiği yoklukla yüzleşmesi ve bir kısırdöngünün içine girmesi…
Olaylar, baştan sona girift bir sarmala sokuyor okuyucuyu ve küçük ayrıntıların ilerleyen sayfalardaki küçük ayrıntılarla hizalanmasıyla kurgu zekice harmanlanıyor.
“Kendi sesimi ve dış sesleri aynı kıvamda beyin duvarlarıma yapıştırmıştım sanki. Cevval ve görünmez bir düşmanın şakaklarımdaki damarları patlatırcasına zonklamasından ve kafamın içine sızan baskısından sıyrılmalıyım. Sonrası film koptu, kayışları sıyırmış beynim yokuş aşağı yuvarlandı, düşüncelerim kontrolden çıkarak dilime saçmalıklar bağışladı.” diyerek bilinçaltının dışavurumuyla son sayfalarda muhteşem bir finale koşuyor Faruk.
Ve son, bir dejavu…