| Tez Künye | Durumu | ||
| XI. yüzyılda Anadolu’da Norman şeflerinin faaliyetleri / The activities of Norman chiefs in Asia minor at 11th century Yazar:ZEYNEP İNAN Danışman: DOÇ. DR. MEHMET TEZCAN Yer Bilgisi: Karadeniz Teknik Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Bölümü / Tarih Ana Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:11. yüzyıl = 11. century ; Anadolu = Anatolia ; Askeri harekatlar = Military operations ; Bizanslılar = Byzantines ; Fransa = France ; Normanlar = Normans | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2010 102 s. | ||
| Fransa’nın kuzeyinde yaşayan Normanlar XII. yüzyılın sonuna gelindiğinde neredeyse tüm Avrupa’yı fethetmişlerdi. XI. yüzyıl Anadolu’da ise II. Basil’in 1025’te ölümünden sonra Bizans askeri, mali ve yönetimdeki sorunlarıyla gerilemiş, Armenya ise Bizans ve Selçuklu ilerleyişi karşısında dağılmış, Selçuklu Türkleri Anadolu içlerine kadar fetih alanlarını genişletmişlerdi. XI. yüzyılda Anadolu’daki bu yeni güç karşısında Bizans, ordusunu güçlendirmek için Normanları ücretli asker olarak ordusunda kullanmaya başladı. XI. yüzyılın ilk yarısında Norman lider Hervé Frankopoulos (?-1063) Sicilya’daki Müslümanlara karşı yapılan mücadeleden sonra İstanbul’a gelerek, Bizans ordusuna katıldı. Balkanlar’da ve Anadolu’da imparatorluğun düşmanlarına karşı bir süre savaştıktan sonra, Norman lider Hervé, istediği rütbe ve unvanların kendisine verilmemesinden dolayı Anadolu’da isyan etti. Zorlukla bastırılan bu isyanın ardından Hervé’nin takipçisi olarak Robert Crispin (?-1073) 1067’lerde Bizans merkezine gelerek Romanos Diogenes (1068?1071)’in ordusunda Suriye bölgesinde Türklere karşı savaştı. Ancak o ücretini ve istediği unvanları zamanında alamadığını bahane ederek bugünkü Giresun bölgesinde askerleriyle hükümete karşı isyan etti. Bu isyan bastırıldıktan sonra Crispin sürgüne gönderildi. Bizans İmparatoru Mikhail Dukas (1071?1078) döneminde Crispin eski görevine getirilerek Diogenes’e karşı kullanıldı. Malazgirt yenilgisinden sonra Anadolu’daki boşluğu fırsat bilen Ermeni komutan Filaretos’un, VII. Mikhail’e karşı yaptığı isyana Norman lideri Raimbaud (?-1074) da ordusuyla katıldı. Son olarak Malazgirt Savaşında Diogenes ile birlikte Selçuklulara karşı savaşmış olan Roussel de Bailleul (?-1078) Bizans’a karşı isyan etti. Roussel Doğu Anadolu’da ve Karadeniz’de geniş bir bölgeyi kontrol altına aldığı gibi ordusuyla İstanbul önlerine kadar ilerleyerek Bizans’ı zor durumda bıraktı. Bizans, Roussel’ın ilerleyişini durdurmak için Selçuklularla anlaştı. Böylece uzun süre Bizans’ı meşgul eden bu isyan Selçukluların desteğiyle sona erdi. | |||
| The Normans conquered almost Europe until the end of the 12th century. After Basil II dead in 1025 Byzantine declined because of military, fiscal, and administrative problems; the Seljuk Turks expanded their conquest area to central of Asia Minor. Byzantine began to use the Normans as mercenary to strengthen Byzantine army against new power, which was Turks, in Asia Minor in the 11th century. Hervé Frankopoulos arrived to Istanbul and attended to Byzantine army in the first half of the 11th century. He revolted against imperial government because the emperor refused to give some titles him for his victories. After Hervé?s uprising his follower, who was Robert Crispin, arrived at the capital of the empire and fought in the service of Romanos Diogenes against Turks in Syria. Because he did not take promptly his price and titles from Diogenes he rebelled against Byzantine government in Giresun. He was exiled by emperor after his uprising. Michael Doukas recalled the Norman chieftain from exile and used him in the campaign against Diogenes. Roussel de Bailleul, who fought with Diogenes against Seljuks in battle of Manzikert, rose up against Byzantine. Roussel got a great territory under control in the Eastern Anatolia and Black Sea Region. He gained ground with his soldiers so far Istanbul and left Byzantine in a difficult situation. Byzantine made an alliance with Seljuks to stop Roussel?s progress. So that Roussel?s rebellion, which occupied Byzantine for a long time, was concluded by help of Seljuks. | |||